Biuletyn Wspólnot Odnowy w Duchu Świętym Archidiecezji Katowickiej

Nr 7 (Grudzień 2001)

IŚĆ W GŁĄB ZNACZY BARDZIEJ KOCHAĆ

 Ołtarz Zespół

20 października 2001 w Murckach miał miejsce kolejny już Dzień Jedności.

Spotkanie tradycyjnie rozpoczął ks. Tadeusz Skrzypczyk witając serdecznie zgromadzone w kościele wspólnoty. Zaznaczył też, że słowo z dzisiejszej liturgii mówi nam: Duch Święty was wszystkiego nauczy.

Po modlitwie uwielbienia konferencję powiedział o. Ryszard Sierański. W sposób bardzo ekspresyjny wyjaśnił nam, co to znaczy iść w głąb. Iść w głąb znaczy bardziej kochać. Na nic kongresy, spotkania modlitewne, uwielbienie, wznoszenie rąk jeśli za tym nie idzie spojrzenie Jezusa. Musimy kochać - w tym jest wszystko. Wybierajmy miłość! Bóg jest miłością! I nawet gdyby tylko to jedno zdanie zostało z Biblii - to wystarczy. W czasie Adoracji Najświętszego Sakramentu modliliśmy się o to, aby mieć spojrzenie Jezusa. DAJ NAM PANIE TWOJE SPOJRZENIE.

W wygłoszonej podczas Eucharystii homilii ks. Tadeusz powiedział m.in.: Im dłużej żyjemy na tym świecie, tym bardziej jesteśmy odzierani z iluzji, że potrafimy kochać.

Na zakończenie spotkania osoby, które brały udział w Międzynarodowej Konferencji Ewangelizacyjnej w Częstochowie w dniach 11-13.10.2001 podzieliły się z nami swoimi przeżyciami. Oto niektóre z nich:

Doświadczyłam mocy i miłości Boga. Szczególnie utkwiły mi w pamięci słowa Patti Gallagher: zachęcam wszystkich w Odnowie do częstego odmawiania hymnu "Przybądź Duchu Święty", gdyż jest to jak gąbka nasycona drogocennym olejkiem, który rozlewa się na nas w czasie śpiewu.
Mirka

Dotknęły mnie słowa: Jeżeli chrześcijanie nie będą mistykami w XXI wieku to w ogóle ich nie będzie.
Tomek

Odczułam obecność żywego Boga. Opanowała mnie radość i chciało mi się tańczyć.
Ola

Zobaczyłam jak bardzo odeszłam od pierwotnej radości. Patrząc na ludzi ujrzałam jak piękny i radosny jest Kościół. Kiedy brakuje mi wiary, wtedy mogę jakby podpiąć się pod wiarę innych ludzi. Doświadczyłam mocy wspólnoty.
Małgosia

WSPOMINAĆ BĘDĘ DZIEŁA PANA

Serdecznie dziękujemy Franciszkowi Jabłońskiemu ze wspólnoty Pomocników Niepokalanej z Panewnik za udostępnienie prowadzonych przez siebie kronik opisujących dzieje wspólnoty. Są one źródłem cennych informacji (czasem jedynym) dotyczących także całego naszego Rejonu. Dzięki temu udało nam się dotrzeć do wielu minionych wydarzeń naszej historii.

Sama inicjatywa spisywania dziejów jest bardzo cenna, a szczególnie godna podziwu jest wytrwałość w kontynuowaniu tego dzieła przez tak długi czas (od roku 1979).

Myślę, że dla grup obchodzących rocznice istnienia przykład ten może stanowić inspirację do podjęcia próby odtworzenia własnej historii. Natomiast dla grup nowych może stanowić zachętę do podjęcia takiej inicjatywy.

A może ktoś jeszcze prowadzi podobną kronikę? Jeśli tak to prosimy o kontakt lub wiadomość.
Wiola

Powrót

OTWÓRZCIE DRZWI CHRYSTUSOWI

Zespół ewangelizacyjno- modlitewny naszego Rejonu zaproszony został z posługą do Kochłowic. 22 listopada 2001 roku w kościele pod wezwaniem Trójcy Świętej służyliśmy w czasie Mszy Św. z modlitwą o uzdrowienie.

Ołtarz Zespół W czasie wygłoszonej homilii ks. Tadeusz powiedział m.in. W dzisiejszej Ewangelii czytamy o Jezusie, który płacze nad Jerozolimą. Świat niczego bardziej nie potrzebuje jak Boga. Bóg daje mu to, co najlepsze, a świat Go nie rozpoznaje i nadal czeka. Dziś trzeba się otworzyć! Papież woła: Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Wobec niebezpieczeństw, które nam zagrażają mamy tylko jedno wyjście: otworzyć się na Chrystusa - tylko w Nim możemy zwyciężyć.

CHRYSTUS KRÓLEM

26 listopada 2001 wspólnota Chrystusa Króla spotykająca się przy Kościele świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach obchodziła piętnastą rocznicę istnienia.

Uroczystą Mszę świętą celebrowali: ks. Czesław Podleski (opiekun grupy), ks. Tadeusz Skrzypczyk, ks. Bogdan Biela, ks. Adam Pradela i ks. Stefan Stebel.

Homilię wygłosił ks. Proboszcz Paweł Buchta. Nawiązał w niej do minionej uroczystości Chrystusa Króla, jako że grupa nosi również to wezwanie. Na zakończenie złożył życzenia, aby członkowie wspólnoty mocno złączeni z Chrystusem Królem przyczyniali się coraz bardziej do wzrostu Jego Królestwa.

Po homilii wszyscy obecni odnowili przyrzeczenia chrzcielne i na znak zawierzenia Chrystusowi zapalili świece.

Podziękowanie kapłanom w imieniu wspólnoty złożyła Dina. Dalsze świętowanie odbywało się przy słodko zastawionych stołach. Był też czas na przedstawienie gości oraz chwile refleksji osób, które od samego początku tworzyły tę wspólnotę.